دستان مهربان، شفای دستان کوچک هلیا
امروز هلیا کوچولو جراحی شد.
هلیا از طرف کمیته امداد به ما معرفی شد. دختر کوچولو و قشنگی که تو یک سالگی، شب چهارشنبه سوری دچار اتیش سوزی میشه طوری که کف دست و انگشتان هر دو دست سوخت و انگشتان کوچک دچار چسبندگی میشن. پوست دست جمع میشه و امکان باز کردن انگشتان کوچیک براش وجود نداشت. گاهی دیدم که مشکلات انسان را ابدیده میکند ولی هلیا با همه شنیده هام متفاوت بود اونقدر با متانت وفهیم با مشکلش کنار اومده بود که باورش برای همه سخت و تامل برانگیزه. هلیا الان چهار سالشه، دو سال دیگه باید بره مدرسه و با این انگشتات بنویسه ولی بخاطر مشکلی که داره ناتوان از انجام معمولی ترین کارها بود.
انگار خدا صدای دعاهای هلیا و مادرش رو شنیده …
مطمئنم خواست خود خداست…
حس و حال عجیبی بود، هلیا برعکس تموم بچه های دیگه که از امپول میترسن با چنان انرژی و لبخندی وارد بیمارستان میشه که از برق نگاهش حال همه دگرگون میشه…
دختر اسیب دیده ای که با تمام وجود میخواست انگشتانش توان انجام داشته باشه و با لطف و کرم خدا به آرزوش رسید…
کاش همه به همین سادگی لطف خدا رو باور میکردیم و امیدوار به نتیجه ی اعتقادمون قدمهامون رو توی راه سخت محکم برمیداشتیم، دزست عین هلیا در راهروی بیمارستان…
پشت نگاه معصومانه هلیا سجده شکر هویداست، با همون معصومیت کودکانه…
