نگاه یاس به معلولان

 

ای کاش وقتی نگاههای مردم، بدرقه مان میکنند، میتوانستیم افکارشان را خوانده و بدانیم در ذهنشان به چه می اندیشند؟

هرچند از نگاهها، دلخور و غمگین نمیشویم اما میدانیم و میدانید که اراده های فولادین و استوار، در خور ترحم نیستند.

وقتی به قوانین، تبصره ها و ماده های لازم الاجراء حمایت از معلولین که هنوز هم در اکثر سازمانها و ارگانها اجرا نمیشوند، می اندیشیم، لبخندی میزنیم و باز هم قلم و کاغذ را برمیداریم تا مشکلات و معضلات را نوشته و با مسئولین اجرایی، مطرح کنیم.

شاید گاهی اوقات جوهر قلم تمام شود اما انگیزه های قلبی ما برای تلاش بیشتر و رفع موانع زندگی، هرگز رنگ شکست و ناامیدی به خود نمیگیرد.

شاید در زندگی هیچ‌چیزی سخت‌تر از این نباشد که نتوانی خوب حرکت کنی، خوب صحبت کنی و دردت را بیان کنی تا آدم‌های دیگر متوجه شوند؛ آن وقت تنها از دور نگاهت می‌کنند، برایت دستی تکان می‌دهند، دلی می‌سوزانند و بعد عبور می‌کنند؛ این احساس زمانی آزار دهنده می شود که در کنار دردهایت، کمبود توجه افراد و نهادهای مسئول جامعه را نیز بخواهی به دوش بکشی.

معلولیت عبارت است از ناتوانی در انجام تمام یا قسمتی از ضروریات عادی زندگی فردی یا اجتماعی به علت وجود یک نقص مادرزادی یا عارضی در قوای جسمانی و روانی.

معلول یعنی هر شخص که در اثر یک ناهنجاری جسمی ،ذهنی و حسی از انجام یک یا چند فعالیت اساسی در زندگی روزمره ناتوان باشد. اما در این تعاریف هیچ گاه درد ها و رنج های این افراد به تصویر کشیده نمی شود.

در حال حاضر بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی هر هشت دقیقه یک کودک معلول در جهان به دنیا می‌آید. حدود 500 میلیون معلول در جهان وجود دارند که 80 درصد آنها در کشورهای جهان سوم ساکن هستند. آمارهای جهانی نشان می‌دهد 15درصد از افراد هر جامعه معلول هستند که در ایران دو درصد از این افراد دارای معلولیت شدید و خیلی شدید بوده که مراقبت و نگهداری از آنها هزینه‌های گزافی را بر خانواده و جامعه تحمیل میی‌کند،

معلولین جسمی، ذهن سالم و پویایی دارند خصوصا اینکه ضایعات جسمی نیز در آنان به عنوان انگیزه عمل می نماید و موتور شتابان ذهنیشان را خوب آب دیده می کند فلذا قدرت استدلال و استنباط فکری و تفکر صوری در این عزیزان خیلی بالاست و اکثرا هم به مراحل عالی پیشرفت تحصیلی دست پیدا می کنند و اگر هم ناکامی باشد مطمئنا موانع محیطی بوده است که نگذاشته استعداد آنها شکوفا شود.
ولی درعمل وجود یک سری موانع در مسیر زندگی این شهروندان احتمال آسیبهای جدی را هم برای خود این عزیزان وهم برای جامعه متصور می نماید.
در همین راستا موسسه طلوع نیکان یاس به پاره ای از مشکلات اشاره می نماییم:
1- وجود نگرشهای منفی و آسیب رسان در سطوح مختلف تصمیم گیری جامعه نسبت به این عزیزان:
طوری که عملا” به عنوان قشری قابل ترحم ـ فاقد توانمندی و موجوداتی مصرفی و سربار تلقی میشوند و حتی تنها سازمان متولی آنها به عنوان نیرویی ناکارآمد بدانها می نگرد !!
وجود چنین نگرشهای منفی حتی باعث آن می گردد که تلاش و همت این عزیزان در عرصه های مختلف اجتماعی جامعه نادیده انگاشته شود.
2- فقدان قانون و یا نارسائی قوانین صریح در رابطه با امور معلولین:
اینکه چرا با چنین معضلی روبرو هستیم به نگرش منفی به معلولین بر می گردد یعنی آن باور لازم در جامعه ما نسبت به کارآیی و توانمندی معلولین هنوز جا نیفتاده و متاسفانه با وجود اینکه هم اعتقادات مذهبی ما و فرمایشات بزرگان دینی ما ضرورت پردازش جدی به معلولین و محرومین را خیلی روشن مطرح نموده است باز هم نوعی آشفتگی فکری و نگرشی نسبت به جایگاه معلولین به صورت عمیق و دردآور ملاحظه می شود.

لذا با توجه به مشکلات موجود برای این عزیزان، موسسه طلوع نیکان یاس فعالیت های خود را در زمینه شناسایی، جذب و ساماندهی معلولین عزیز، با صرف حمایت مادی و معنوی در راستای توانبخشی، درمان، اشتغال زایی و خود اشتغالی، تامین تسهیلات و رفاه زندگی، تفریحات، تحصیلات و ورزش را آغاز کرده و امیدواریم با کمک پروردگار، مسئولین و مردم، بتوانیم خدمات خوبی را به این عزیزان ارائه دهیم.

من نیز انسانی چون شما هستم